Jan Glas (1958) stond als eerste Groningstalige dichter op het podium van Poetry International 2013 in Rotterdam. Zijn gedichten zijn zowel humoristisch als snijdend. De beelden die hij oproept zijn soms hard als beton en dan weer breekbaar als glas. En ze zijn klein: zo klein, dat ze zich gemakkelijk nestelen in een holte in je hoofd en daar nooit meer vandaan komen. Hij kan de essentie van een gebeurtenis of personage vangen zonder het te benoemen, ja vaak zelfs door het eigenlijk heel ergens anders over te hebben: het kenmerk van de meester. Glas brengt zowel Gronings- als Nederlandstalig werk uit. Behalve dichter is hij ook beeldend kunstenaar en fotograaf. Dit beïnvloedt de manier waarop zijn gedichten tot stand komen. Naast zijn bundels schreef hij ook een aantal Groningstalige teksten voor projecten in de openbare ruimte, onder andere voor het rotonde-beeld in Delfzijl en voor de Noordzeebrug in Groningen.
